آینده کودکی را می‌توان روایت عبور نویسنده از برساخت گرایی افراطی تلقی کرد.این کتاب گرچه به بررسی احتمالی ایده کودکی در آینده می‌پردازد، ولی می‌تواند روایتی از آینده کودکان هم باشد. عبور از دو‌گانه‌های مسلط بر مطالعات کودکی در دوران مدرن و نقد تقلیل گرایی ناموجهی که دهه‌ها مطالعات کودکی را به گروگان گرفته بود، مهم‌ترین دستاور پروت در این کتاب است.